60 ปีนกอิสราเอล

ส่องกล้องมองนก : ไปดูนกกับพระเจ้า
เจ้าของเรื่อง       : นกกะรางหัวขวาน Hoopoe
ผู้เขียน              : ภานุวัฒน์  ศะสิรัตน์

         ทุกวันที่ 7 พฤษภาคม ของทุกปีรัฐบาลอิสราเอล จะจัดพิธีการเฉลิมฉลองใหญ่ให้กับประเทศของตน ในวาระครบรอบการกลับมารวมเป็นประเทศชาติอีกครั้ง เหลังจากล่มสลายไปนานเกือบ 3,000 ปี ในการเฉลิมฉลองเมื่อปี 2008 ได้ประกาศการใช้นกกะรางหัวขวานมาเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติครั้งแรกอีกด้วย

ทำให้ผมอดนึกสงสัยไม่ได้ว่าเหตุใด ประเทศที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานกว่า 5,000 ปี อีกทั้งยังเป็นมหาอำนาจทางการทหารและการค้าอย่างอิสราเอลนั่นเลือกใช้ นกกะรางหัวขวาน(Hoopoe) ซึ่งดูบอบบางตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิง หรือมันอาจจะมีบทบาทสำคัญในการกลับมารวมชาติ หรือว่ามันมีประวัติความเป็นมาเกี่ยวข้องกับชนชาติ ซึ่งผมศึกษาประวัติศาสตร์ประเทศนี้มาพอสมควรก็ยังไม่เคยพบในเอกสารใดๆ หรือว่ามันจะเป็นนกเด่นของประเทศเหมือนกับที่หลายๆประเทศนำมาใช้เช่น ประเทศไทยใช้นกไก่ฟ้าหลังแดงอีสาน หรือไก่ฟ้าพญาลอ (Siamese Fireback) นกประจำถิ่นของประเทศ ประเทศอินเดียใช้นกยูงอินเดีย (India Peacock) แสดงถึงนกที่พบมากในประเทศ และมีความสัมพันธ์ทางความเชื่อของฮินดู ประเทศออสเตรเลียใช้นกอีมู (Emu)เพราะเป็นชนิดที่พบเพียงที่เดียวในโลก(endemic specie) หรือแม้แต่ประเทศอียิปต์ บ้านใกล้เรือนเคียงอิสราเอลเขายังใช้นกอินทรีทอง(Golden Eagle) แสดงถึงความมีอำนาจ มาเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติ

             รัฐอิสราเอล (State of Israel)เป็นประเทศในทวีปยุโรป และตะวันออกกลาง ปกครองในระบอบประชาธิปไตยแบบรัฐสภา โดยมีประธานาธิบดีเป็นประมุข และเป็น "รัฐยิว" ตามนโยบายแห่งชาติ ประชากรของอิสราเอลมีจำนวนประมาณ 6 ล้านคน ร้อยละ 90 อาศัยอยู่ในเขตเมืองที่ทันสมัย อาทิ เทลอาวีฟ เยรูซาเล็ม และไฮฟา คนในประเทศส่วนใหญ่เป็นชาวยิวร้อยละ 82 นับถือศาสนายูดาย (Judaism) นับถือศาสนาอิสลาม(14%) ศาสนาคริสต์ (2%)หรือประมาณ 15,000 คน (ปี 2008)

อิสราเอลมีพรมแดน(ตามเข็มนาฬิกา) ติดกับประเทศเลบานอน ซีเรีย จอร์แดน และอียิปต์ อิสราเอลมีชายฝั่งบนทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ภาษาราชการที่ใช้ในประเทศเป็นภาษาเก่าแก่ของโลก ภาษาฮิบรู (Hebrew) และภาษาอาหรับ (Arabic) แต่ประชาชนส่วนใหญ่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ดี

             ประเทศนี้แตกต่างจากประเทศอื่นใดในโลก ทุกประเทศต่างๆในโลกนี้จะมีหน้าประวัติศาสตร์ก่อสร้างประเทศโดยนักรบ หรือกษัตรย์ แต่ตรงกันข้ามกับประเทศอิสราเอล ประเทศนี้ไม่ได้ถูกก่อตั้งโดยมนุษย์แต่เป็นโดยพระเจ้า เพื่อสำแดงให้คนทั่วโลกได้เห็นความรักอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าที่มีต่อมนุษยชาติผ่านชนชาตินี้ หรือ เป็นชนชาติผู้มีพันธกิจนำพระพรไปสู่ชาวโลก

         ทุกวันนี้คนอิสราเอลยึดถือพระวจนะในพระคัมภีร์(Holy Bible)ที่โมเสสเขียน 1,500 ปีก่อนคริสต์กาล ในสมัยโมเสสนี้เองพระเจ้าได้ออกเกณฑ์ต่างๆให้กับคนอิสราเอลเกี่ยวกับการมีชีวิตที่บริสุทธิ์ บอกว่าเส้นมาตราฐานของพระเจ้าอยู่ที่ไหน กฎเกณฑ์ต่างๆ บอกแนวทางเรื่องความสะอาด และการรักษาสุขภาพอนามัย และกำชับให้พวกเขามีความซื่อสัตย์ต่อสัญญาที่มีต่อพระเจ้า รวมถึงไม่นับถือรูปเคารพ เชื่อโชคลาง หรือพระใดๆนอกจากพระเจ้า

         ด้วยพระเจ้าอยู่กับเขา จึงอวยพรให้คนยิวมีสติปัญญา มีความอดทน รู้จักคิดเป็นนักสร้าง แม้ว่าตนจะเป็นประเทศทะเลทรายประชาชนก็น้อยแถมยังมีข้าศึกรอบบ้าน ก็ยังสามารถเป็นหนึ่งได้โดยเฉพาะด้านเศรษฐกิจการเงิน และด้านเทคโนโลยี ด้านการเงินประเทศนี้ก็ไม่เคยมีปัญหาด้านเศรษฐกิจเหมือนนานาชาติ ไม่เคยกู้ยืมเงิน และมีวัฒนธรรมด้านการสร้างนวัตกรรมทางเทคโนโลยีร่วมกับการสร้างผู้ประกอบการทางธุรกิจ โดยการดึงดูดการลงทุนจากทั่วโลก เมื่อคิดปริมาณเงินลงทุนต่อหัวประชากรแล้ว อิสราเอลมีมากกว่าสหรัฐอเมริกา 2.5 เท่า ยุโรป 30 เท่า จีน 80 เท่า อินเดีย 800 เท่า จนกลายศูนย์รวมความเจริญต่างๆด้านเทคโนโลยีของโลกเช่น ใช้เทคโนโลยีเข้ามามีส่วนสำคัญในการพัฒนาให้พืชผลทางการเกษตรสมบูรณ์ จนนานาชาติรวมทั้งประเทศไทยที่เป็นเมืองร้อนสมบูรณ์ด้วยฝนฟ้า ยังต้องส่งคนไปดูงานที่นั่นเลย...ฮ่วย ค้นพบเซ็นเซอร์เป็นกล้องขนาดเท่าเม็ดยา ให้คนไข้กลืนเข้าไปเพื่อส่องดูและวินิจฉัยโรคภายในท้องของคนไข้ โดยไม่ต้องเสียเวลาผ่าตัดทำให้คนไข้เกิดเป็นแผลอันตราย บริษัทนี้ชื่อ พิลแคม (PillCam)  เร็วๆนี้มีการพัฒนาวิธีการควบคุมโทรทัศน์ในระยะไกลแทนการใช้รีโมตคอลโทรล ที่ใช้กันมากว่า 60 ปีด้วยการยกมือชี้นิ้วจากเก้าอี้โซฟาร์ไปที่จอโทรทัศน์ แล้วใช้มือหรือนิ้วเลื่อนภาพ เลือกภาพยนต์ เปลี่ยนช่อง ได้เลย เพราะมีกล้องจับความลึกในระบบอิฟาเรด แถมยังคิดค้นลิฟต์ที่สั่งการด้วยเสียง พัฒนาอาวุธการรบที่ทันสมัยขายให้กับหลายประเทศ เป็นชาติแรกที่พัฒนาแผงโซลาร์เซลล์ที่ใช้ตามบ้านเรือน เป็นชาติแรกที่พัฒนาโทรศัพท์มือถือสำเร็จ เป็นต้น

          และไม่ใช่แค่คนยิวที่อยู่ในอิสราเอลเท่านั้น พระเจ้ายังอวยพรผ่านไปยัง คนเชื้อชาติยิวที่กระจัดกระจายไปอยู่ทั่วโลก เห็นได้จากนักธุรกิจการเงิน การธนาคารระดับโลก ดารา ผู้สร้างหนังจาก Hollywood สตีเว่น สปีกเบริก์ นักเขียนหนังสือ ผู้รับรางวัลโนเบลสาขาเศรษฐศาสตร์ และวิทยาศาสตร์  ที่ปรึกษาในทำเนียบขาว เป็นต้น ซึ่งตลอดเวลาคนเหล่านี้พยายามสื่อสารให้ชาวโลกทราบว่าพระเจ้าเป็นจริงของคนทุกคน จึงไม่น่าแปลกใจว่า ทำไมพระเจ้าจึงได้อวยพรให้พวกเขาเป็นชนชาติผู้มีพันธกิจนำพระพรไปสู่ชาวโลก

        ด้วยเป็นคนเคร่งครัดในธรรมบัญญัติของพระเจ้า ดังนั้นความคิดเรื่องคอรัปชั่น การแตกแยกในสังคม ไม่มีในกลุ่มคนยิว รวมทั้งไม่ยอมรับอิทธิพลหรือสังคมนิยมโลกจากภายนอกประเทศด้วย ขณะที่ประเทศอื่นๆที่ถูกค่านิยมต่างชาติเข้ามามีอำนาจจนสูญเสียความเป็นวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณี ความเป็นชนชาติไป ประชาชนมีความคิด ค่านิยมผิดเพี้ยน และหลากหลายกลุ่มมากเกินไป เหล่านี้ทำให้เกิดปัญหาในการปกครองประเทศในที่สุด

         ปัญหาเรื่องประเทศล่มสลายนั้นมีประวัติศาสตร์ความเป็นมายาวนาน 4,000 ปี และซับซ้อนมากจนไม่สามารถเล่าย่อๆได้ให้เกิดความเข้าใจในเพียงสองสามหน้ากระดาษ จึงสรุปสั้นๆว่า เป็นประเทศเดียวในโลกที่กลับมารวมเป็นชาติได้อีกครั้ง หลังจากแตกสลายไปนานกว่า 2,904 ปี ! (นับจากปีที่อาณาจักรถูกแบ่งเป็นสองส่วนในสมัยกษัตร์ยซาโลมอน 930 ปีก่อนคริสตกาล) จากการที่นักธุรกิจชาวยิวรวมใจเป็นหนึ่ง ต่างกลับมาซื้อแผ่นดินมาตุภูมิคืนจากคนปาเลสไตน์ และช่วยกันพลักดันให้องค์การสหประชาชาติ(UNESCO)ประกาศให้อิสราเอลได้กลับเป็นประเทศขึ้นใหม่ ในปี 1947

แล้วเหตุใดนกกระรางหัวขวานจึงถูกนำมาใช้เป็นสัญลักษณประเทศ ?

นกกะรางหัวขวาน(Hoopoe)เป็นนกที่สามารถพบได้เกือบทั่วทุกภาค แทบทุกทวีปของโลก มีลักษณะปากยาวโค้ง ลำตัวสีเหลืองแกมน้ำตาล หัวมีหงอนยาวปลายสีดำ เวลาตกใจจะกางออกในแนวตั้งคล้ายหมวกอินเดียแดง ปีก หลัง และหางสีดำสลับลายสีขาว พบตามพื้นที่เกษตรกรรม ในละแวกหมู่บ้านในชนบท ตามทุ่งหญ้าสั้นๆ และพื้นที่โล่งในป่าโปร่งๆ จนถึงความสูง 1,000 ม. สำหรับในประเทศไทยเป็นนกประจำถิ่นพบบ่อยในทุกภาค ตามประสบการณ์ของผมจะพบง่ายในพื้นที่ค่อนข้างแห้งแล้งครับ

แม้จะเป็นนกที่ผมเห็นบ่อย หรือแทบจะทุกครั้งเวลาออกทริปถ่ายรูปนกในบริเวณอุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด จ.ประจวบคีรีขันธ์ ผมยังคงตื่นเต้น และอดที่จะยกกล้องขึ้นมาส่องดูมันเสียมิได้ มันมีพฤติกรรมฉลาดๆที่ชวนให้เราสนใจมันเสมอ หากผมพบมันกำลังเดินหาเหยื่ออยู่ที่พื้นดิน และมันรู้ว่าเรากำลังจ้องดูมันอยู่ มันจะทำตัวนิ่งๆ คอยมองเราด้วยตาที่นิ่งจนตาแทบจะไม่กระพริบ หรือบางทีก็มองด้วยหางตา หากเรา หรือมีบางสิ่งที่แสดงพฤติกรรมออกมาไม่น่าไว้วางใจ มันจะแผ่ขนบนหัวของมันตั้งฉากขึ้น คล้ายกับหมวกขนนกของพวกชนเผ่าอินเดียนแดง แต่คนตั้งชื่อนกคงเห็นคล้ายกับหัวด้ามขวานมากกว่า จึงตั้งชื่อนี้ให้กับมันซึ่งฟังดูก็คล้องจองกันดี พอเราเดินเข้าไปใกล้ๆ มันจะบินออกไปทันที ในจังหวะนี้เองที่ทำให้เราได้เห็นขนลายสีน้ำตาลแดง ตัดดำ ขอบขาวบนปีกและกลางหลังได้อย่างเด่นชัด เมื่อมันร่อนลงที่พื้นมันก็จะก้มหน้าหากินที่พื้นต่อ โดยไม่หันกลับมาสนใจใยดีกับเราอีกต่อไป แต่เมื่อเราเดินเข้าไปใกล้อีกคราวนี้มันก็จะบินออกไปอีก

นกกะรางหัวขวาน เป็นนกคู่หวานชนิดหนึ่ง

ผมเคยสังเกตพบพฤติกรรมอันน่ารักของการใช้ชีวิตครอบครัวของพวกมัน หากมันกำลังหากินอยู่กับคู่ของมัน แล้วหากตัวหนึ่งตัวใดหาอาหารได้ก่อน มันจะไม่รีบกลืนลงคอก่อนแต่จะรีบมาป้อนให้คู่ของมันทันที ไม่ว่าคู่ของมันจะหาไม่กี่ฟุต หรือเป็นเมตรก็ตาม หากมันกำลังเลี้ยงลูกในวัยเด็ก ตัวพ่อแม่จะนำอาหารมาป้อนให้ลูกของมันก่อน ผมเห็นแล้วต้องกลับใจราวกับว่าพระเจ้าสอนผมผ่านนกกะรางหัวขวาน ให้รู้จักดูแลคู่ชีวิตของผม ด้วยการแสดงออกในความเอาใจใส่เขาเล็กๆน้อยๆแบบนี้บ้าง

อาหารของพวกมันได้แก่ แมลง หนอน ตัวอ่อนของด้วง ที่อาศัยอยู่บนพื้นดิน หรือใต้ผิวดินในระดับที่ไม่ลึกนัก พอที่ปากยาวๆของมันจะแหย่ลงไปตามรอยแตกของร่องดิน หรือหินได้

คนอิสราเอลเรียกมันเป็นภาษาฮีบรูว่า Doochifat พวกเขารู้ดีว่านกชนิดนี้อยู่ในกลุ่มสัตว์มีมลทินไม่บริสุทธิ์ (หมายถึงสิ่งที่มันกินไม่สะอาด มีเชื้อโรค) ปรากฎอยู่ในพระคัมภีร์เดิม เลวีนิติ 11:19 เป็นกฎเกณฑ์ของพระเจ้าสั่งห้ามไม่ให้พวกเขากิน

เหตุที่รัฐบาลอิสราเอล เลือกนกกะรางหัวขวาน เขาอ้างว่ามาจากการโหวตของประชาชนในประเทศนั่นเอง แต่ผมสงสัยมากเพราะ อิสราเอลมีนกหลายชนิดที่น่าจะเหมาะสมกว่าเพื่อใช้เป็นนกสัญลักษณะประจำชาติ ซึ่งล้วนแล้วแต่เคยถูกบันทึกปรากฎอยู่ในประวัติศาสตร์ชนชาติของเขาเช่น นกพิราบ(Dove)ที่ถูกพูดถึงในพระคัมภีร์ปฐมกาลเรื่องของน้ำท่วมโลก โนอาร์ปล่อยนกพิราบไปคาบใบมะกอกกลับมาที่เรือ มีภาพเล็งถึงความเป็นอิสระ หรือนกอินทรี ที่พระเจ้าตรัสเปรียบเทียบบ่อยครั้งว่าให้อิสราเอลเข้มแข็งเหมือนนกอินทรี หรือจะในบริบทตามธรรมชาติอย่างแท้จริงเช่น นกปรอดแว่นตาขาว(White-spectacled Bulbul)ที่พบได้ทั่วไป หรือนกกะแตหาดสเปอร์(Spur-winged Lapwing)นกประจำถิ่นสีสวยอีกชนิดหนึ่ง

ด้วยความอยากรู้เพิ่มเติม ผมจึงเขียนอีเมล์ไปหาเพื่อนผู้หญิงอิสราเอลคนหนึ่งชื่อ ทามาร์ ตอนนี้กำลังศึกษาปริญญาโทเกี่ยวกับปักษีวิทยา ในเมืองหลวงกรุงเยรูซาเล็ม

“ฉันไม่ค่อยรู้ที่มาที่ไปว่าทำไมเลือกนกชนิดนี้ และคงไม่ใช่ประชาชนส่วนใหญ่เลือกมันนักหรอก ส่วนตัวฉันๆชอบมัน มันจะเดินใช้ปากยาวโค้งของมันจิ้มดินในสนามหญ้าหาหนอนกินเป็นอาหาร เห็นบ่อยในเมือง ชานเมือง” เธอทิ้งท้ายอีกว่า

“ประเทศอิลราเอลเป็นสถานที่ดีมากๆในการส่องนก แล้วเมื่อไหร่เธอจะมาส่องนกที่นี่ล่ะ”

นี่หากผมไม่ติดขัดเรื่องเงิน ผมก็คงบินไปเล่ามาเขียนให้คุณผู้อ่าน อ่านกันแล้วล่ะครับ

ในที่สุดท่านประธานาธิปดีไซมอน เปเรส ของอิสราเอล เปรยมาจนได้ว่าเหตุใดเขาเลือกนกชนิดนี้

“มันมีสีน้ำตาลอมสีชมพู ท่าทางมันก็น่ารัก หัวออกทรงพังค์ด้วย ผมจึงเลือกมัน” แท้จริงท่านก็เป็นคนส่องนกคนหนึ่ง เลยเป็นการชอบส่วนตัวนั่นเองนั่นล่ะครับคือ เหตุผลทั้งหมดที่อิสราเอลเลือกนกตัวนี้